................................................................................... ประวัติตำบลบุ่ง: อ้างตามหลักฐานของการจัดตั้งวัดสระเกษ (วัดบ้านบุ่ง) ความเดิม : บรรพบุรุษได้อพยพมาจากเวียงจันทร์ ติดตามพระครูโพนสะเม็ก (เจ้าหัวครูขี้หอม) เมื่อปี พ.ศ.2235 มาตั้งถิ่นฐานอยู่ป่าริมกุดใกล้ลำห้วยพระเหลา(ปัจจุบันนี้เป็นอำเภอพนา) เพื่อหนีภัยสงครามจากกรุงศรีสัตนาคนหุต ต่อมาเมื่อปี พ.ศ.2336ได้อพยพจากเมืองพนานต์ (พนา)มาตั้งชุมชนใหม่อีกชุมชนหนึ่ง ณ.ชายป่าใหญ่ใกล้ดอนปู่ตา ลำห้วยปลาแดกห่างจากบึงใหญ่ที่ชาวบ้านเรียกว่าหนองบุ่ง หางประมาณ 800 เมตร อยู่ทิศเหนือของดอนปู่ตา ซึ่งมีพื้นที่ลาดเอียงลงไปทางห้วยปลาแดก เป็นที่สงบเหมาะแก่การสร้างวัดขึ้น เรียกว่าวัดบุ่ง (สร้างวัดเมื่อปี พ.ศ. 2336) และเมื่อปี พ.ศ. 2340 ทางวัดได้สร้างอุโบสถขึ้นอีกหลังแทนหลังเก่า ต่อมาเมื่อปี พ.ศ. 2450 ความเจริญเข้ามาถึงในสมัยนั้น จึงได้จัดให้เป็นตำบลบุ่ง หมายเหตุ : ตามหนังสือประวัติของวัดสระเกษ